Aluminio sulfatoa, kimikoki Al2(SO4)3 gisa irudikatuta, uraren tratamendu prozesuetan erabili ohi den solido kristalino zuria da. Aluminio sulfatoak urarekin erreakzionatzen duenean, hidrolisia jasaten du, hau da, ur molekulek konposatua bere ioi osagaietan apurtzen duten erreakzio kimikoa. Erreakzio honek funtsezko zeregina du hainbat aplikaziotan, batez ere ura arazteko prozesuan.
Erreakzio honen produktu nagusia aluminio hidroxilo konplexua da. Konplexu hau funtsezkoa da uraren tratamenduan, uretatik ezpurutasunak kentzen laguntzen baitu. Aluminio hidroxilo konplexuak karga-dentsitate handia du, eta sortzen denean, partikula esekiak, hala nola buztina, lohia eta materia organikoa, harrapatu eta koagulatzeko joera du. Ondorioz, ezpurutasun txiki hauek partikula handiago eta astunagoak bihurtzen dira, eta horrek errazten du uretatik ateratzea.
Erreakzioan sortutako azido sulfurikoa disoluzioan geratzen da eta sistemaren azidotasun orokorrari laguntzen dio. Azidotasuna beharren arabera doi daiteke, ura tratatzeko prozesuaren eskakizun espezifikoen arabera. pH-a kontrolatzea ezinbestekoa da koagulazio eta flokulazio prozesuen eraginkortasuna optimizatzeko. Uraren alkalinitatea ere murrizten du. Igerilekuko uraren beraren alkalinitatea baxua bada, NaHCO3 gehitu behar da uraren alkalinitatea handitzeko.
Aluminio sulfatoaren eta uraren arteko erreakzioa normalean erabiltzen da ur-araztegien koagulazio eta flokulazio etapetan. Koagulazioak partikula esekiduraren desestabilizazioa dakar, eta flokulazioak, berriz, partikula horien agregazioa sustatzen du flok handiago eta erraz finkatzen direnetan. Bi prozesuak ezinbestekoak dira ezpurutasunak kentzeko eta ura argitzeko.
Garrantzitsua da kontuan izatea aluminio sulfatoa uraren tratamenduan erabiltzeak ingurumen-kezkak sortu dituela, aluminioa uretako ekosistemetan metatu daitekeelako. Kezka horiek arintzeko, dosifikazio eta monitorizazio zehatza ezinbestekoak dira tratatutako uretan aluminioaren kontzentrazioak arauzko estandarrak betetzen dituztela ziurtatzeko.
Ondorioz, aluminio sulfatoak urarekin erreakzionatzen duenean, hidrolisia jasaten du, aluminio hidroxidoa eta azido sulfurikoa sortuz. Erreakzio kimiko hau ezinbestekoa da ura tratatzeko prozesuetan, non aluminio hidroxidoak koagulatzaile gisa jokatzen duen uretatik esekitako ezpurutasunak kentzeko. Kontrol eta monitorizazio egokia beharrezkoak dira ura modu eraginkorrean arazteko, ingurumen-inpaktua minimizatuz.
Argitaratze data: 2024ko martxoaren 5a